I’m five hundred miles away from home
ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

Teardrops fell on mama’s note when I read the things she wrote
น้ำตาไหลหยดลงบนกระดาษโน๊ตของแม่ ในตอนที่ฉันอ่านที่แม่เขียนเอาไว้
She said we miss you son we love you come on home
แม่บอกว่า พวกเราคิดถึงลูก รักลูกนะ กลับบ้านเราเถอะนะ
Well I didn’t have to pack I had it all right on my back
ดีที่ฉันไม่ต้องเก็บของ ฉันเตรียมใส่กระเป๋าสะพายหลังไว้เเล้ว
Now I’m five hundred miles away from home
ตอนนี้ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

Away from home, away from home
ไกลจากบ้าน ห่างไกลจากบ้าน
Cold and tired and all alone
ทั้งหนาว ทั้งเหนื่อยล้า และแสนโดดเดี่ยว
Yes I’m five hundred miles away from home
ใช่เเล้ว ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

I know this is the same road I took the day I left home but it sure looks different now
ฉันรู้ว่า นี่เป็นถนนสายเดียวกันกับที่ฉันจากบ้านมา แต่มันดูเปลี่ยนไปเเล้ว
Well I guess I look different too ’cause time changes everything
ฉันคิดว่าที่มันดูต่างจากเดิมมาก คงเพราะเวลาเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
I wonder what they’ll say when they see their boy looking this way
ฉันสงสัยว่า พวกเขาจะพูดอะไร เมื่อเห็นเด็กน้อยคนเดิมในแบบนี้
Oh I wonder what they’ll say when I get home
โอ้ ฉันสงสัยจริงๆ ว่าพวกเขาจะพูดยังไงเมื่อฉันกลับไปถึงบ้าน

Can’t remember when I ate it’s just thumb and walk and wait
จำไม่ได้เเล้วว่าฉันกินข้าวไปเมื่อไหร่ แค่เดินไป โบกรถไป และก็รอ
And I’m still five hundred miles away from home
และฉันยังอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์
If my luck had been just right I’d be with them all tonight
หากโชคฉันยังมี ในคืนนี้ฉันคงได้อยู่กับพวกเขา
But I’m still five hundred miles away from home
แต่ฉันยังคงอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

Away from home, away from home
ไกลจากบ้าน ห่างไกลจากบ้าน
Cold and tired and all alone
ทั้งหนาว ทั้งเหนื่อยล้า และแสนโดดเดี่ยว
Yes I’m five hundred miles away from home
ใช่เเล้ว ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์
Oh, I’m still five hundred miles away from home
โอ้ ฉันยังคงอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์อยู่เลย

I’m five hundred miles away from home

Teardrops fell on mama’s note when I read the things she wrote
She said we miss you son we love you come on home
Well I didn’t have to pack I had it all right on my back
Now I’m five hundred miles away from home

Away from home, away from home
Cold and tired and all alone
Yes I’m five hundred miles away from home

I know this is the same road I took the day I left home but it sure looks different now
Well I guess I look different too ’cause time changes everything
I wonder what they’ll say when they see their boy looking this way
Oh I wonder what they’ll say when I get home

Can’t remember when I ate it’s just thumb and walk and wait
And I’m still five hundred miles away from home
If my luck had been just right I’d be with them all tonight
But I’m still five hundred miles away from home

Away from home, away from home
Cold and tired and all alone
Yes I’m five hundred miles away from home
Oh, I’m still five hundred miles away from home

ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

น้ำตาไหลหยดลงบนกระดาษโน๊ตของแม่ ในตอนที่ฉันอ่านที่แม่เขียนเอาไว้
แม่บอกว่า พวกเราคิดถึงลูก รักลูกนะ กลับบ้านเราเถอะนะ
ดีที่ฉันไม่ต้องเก็บของ ฉันเตรียมใส่กระเป๋าสะพายหลังไว้เเล้ว
ตอนนี้ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

ไกลจากบ้าน ห่างไกลจากบ้าน
ทั้งหนาว ทั้งเหนื่อยล้า และแสนโดดเดี่ยว
ใช่เเล้ว ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

ฉันรู้ว่า นี่เป็นถนนสายเดียวกันกับที่ฉันจากบ้านมา แต่มันดูเปลี่ยนไปเเล้ว
ฉันคิดว่าที่มันดูต่างจากเดิมมาก คงเพราะเวลาเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
ฉันสงสัยว่า พวกเขาจะพูดอะไร เมื่อเห็นเด็กน้อยคนเดิมในแบบนี้
โอ้ ฉันสงสัยจริงๆ ว่าพวกเขาจะพูดยังไงเมื่อฉันกลับไปถึงบ้าน

จำไม่ได้เเล้วว่าฉันกินข้าวไปเมื่อไหร่ แค่เดินไป โบกรถไป และก็รอ
และฉันยังอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์
หากโชคฉันยังมี ในคืนนี้ฉันคงได้อยู่กับพวกเขา
แต่ฉันยังคงอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์

ไกลจากบ้าน ห่างไกลจากบ้าน
ทั้งหนาว ทั้งเหนื่อยล้า และแสนโดดเดี่ยว
ใช่เเล้ว ฉันอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์
โอ้ ฉันยังคงอยู่ไกลจากบ้าน 500 ไมล์อยู่เลย