How could he know this new dawn’s light
เขารู้ได้ยังไงว่า แสงรุ่งอรุณใหม่นี้
Would change his life forever?
จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล
Set sail to sea but pulled off course
ออกแล่นเรือไปในทะเล แต่กลับถูกดึงออกนอกเส้นทาง
By the light of golden treasure
เพราะความแวววาวของทรัพย์สมบัติทองคำ
Was he the one causing pain
เขาเป็นคนที่สร้างความเจ็บปวด
With his careless dreaming?
ขึ้นมาจากฝันร้ายของเขาเองหรือเปล่า
Been afraid, always afraid
หวาดกลัวมาโดยมาตลอด
Of the things he’s feeling
ในสิ่งที่เขารู้สึก
He could just be gone
เขาอาจจะจากไป
He would just sail on
เขาจะเเล่นเรือต่อไป
He’ll just sail on
เขาจะล่องเรือต่อไป

How can I be lost
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
If I’ve got nowhere to go?
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
Searched for seas of gold
ออกค้นหาทะลทองคำ
How come it’s got so cold?
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
How can I be lost?
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
In remembrance I relive
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
And how can I blame you
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
When it’s me I can’t forgive?
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย

These days drift on inside a fog
วันเหล่านั้นล่องลอยไปในสายหมอก
It’s thick and suffocating
หมอกมันหนาจนหายใจไม่ออก
This seeking life outside its hell
การออกแสวงหาชีวิตโลกภายนอก มันคือนรกดีๆ นี่เอง
Inside intoxicating
ข้างในมันมึนเมาไปหมด
He’s run aground, like his life
เขาแล่นเรือไปเกยผั่ง เปรียบเหมือนกับชีวิตของเขา
Water much too shallow
น้ำมันตื้นเกินไป
Slipping fast, down with the ship
ลื่นไถลไปพร้อมกับเรือ
Fading in the shadows
ค่อยๆ หายไปในเงามืด
Now a castaway
ตอนนี้เรืออับปาง
They’ve all gone away
พวกเขาหายไปเเล้ว
They’ve gone away
พวกเขาจากไปเเล้ว

How can I be lost
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
If I’ve got nowhere to go?
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
Searched for seas of gold
ออกค้นหาทะลทองคำ
How come it’s got so cold?
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
How can I be lost?
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
In remembrance I relive
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
And how can I blame you
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
When it’s me I can’t forgive?
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย

Forgive me
ยกโทษให้ตัวเอง
Forgive me not
ไม่ยกโทษให้ตัวเอง
Forgive me
ให้อภัยตัวเอง
Forgive me not
ไม่ให้อภัยตัวเอง
Forgive me
ยกโทษให้ตัวเอง
Forgive me not
ไม่ยกโทษให้ตัวเอง
Forgive me
ให้อภัยตัวเอง
Forgive me, why can’t I forgive me?
ยกโทษให้ตัวเอง ทำไมฉันถึงยกโทษให้ตัวเองไม่ได้

Set sail to sea but pulled off course
ออกแล่นเรือไปในทะเล แต่กลับถูกดึงออกนอกเส้นทาง
By the light of golden treasure
เพราะความแวววาวของทรัพย์สมบัติทองคำ
How could he know this new dawn’s light
เขารู้ได้ยังไงว่า แสงรุ่งอรุณใหม่นี้
Would change his life forever?
จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล

How can I be lost
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
If I’ve got nowhere to go?
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
Searched for seas of gold
ออกค้นหาทะลทองคำ
How come it’s got so cold?
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
How can I be lost?
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
In remembrance I relive
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
And how can I blame you
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
When it’s me I can’t forgive?
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย

How could he know this new dawn’s light
Would change his life forever?
Set sail to sea but pulled off course
By the light of golden treasure
Was he the one causing pain
With his careless dreaming?
Been afraid, always afraid
Of the things he’s feeling
He could just be gone
He would just sail on
He’ll just sail on

How can I be lost
If I’ve got nowhere to go?
Searched for seas of gold
How come it’s got so cold?
How can I be lost?
In remembrance I relive
And how can I blame you
When it’s me I can’t forgive?

These days drift on inside a fog
It’s thick and suffocating
This seeking life outside its hell
Inside intoxicating
He’s run aground, like his life
Water much too shallow
Slipping fast, down with the ship
Fading in the shadows
Now a castaway
They’ve all gone away
They’ve gone away

How can I be lost
If I’ve got nowhere to go?
Searched for seas of gold
How come it’s got so cold?
How can I be lost?
In remembrance I relive
And how can I blame you
When it’s me I can’t forgive?

Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me not
Forgive me
Forgive me, why can’t I forgive me?

Set sail to sea but pulled off course
By the light of golden treasure
How could he know this new dawn’s light
Would change his life forever?

How can I be lost
If I’ve got nowhere to go?
Searched for seas of gold
How come it’s got so cold?
How can I be lost?
In remembrance I relive
And how can I blame you
When it’s me I can’t forgive?

เขารู้ได้ยังไงว่า แสงรุ่งอรุณใหม่นี้
จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล
ออกแล่นเรือไปในทะเล แต่กลับถูกดึงออกนอกเส้นทาง
เพราะความแวววาวของทรัพย์สมบัติทองคำ
เขาเป็นคนที่สร้างความเจ็บปวด
ขึ้นมาจากฝันร้ายของเขาเองหรือเปล่า
หวาดกลัวมาโดยมาตลอด
ในสิ่งที่เขารู้สึก
เขาอาจจะจากไป
เขาจะเเล่นเรือต่อไป
เขาจะล่องเรือต่อไป

ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
ออกค้นหาทะลทองคำ
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย

วันเหล่านั้นล่องลอยไปในสายหมอก
หมอกมันหนาจนหายใจไม่ออก
การออกแสวงหาชีวิตโลกภายนอก มันคือนรกดีๆ นี่เอง
ข้างในมันมึนเมาไปหมด
เขาแล่นเรือไปเกยผั่ง เปรียบเหมือนกับชีวิตของเขา
น้ำมันตื้นเกินไป
ลื่นไถลไปพร้อมกับเรือ
ค่อยๆ หายไปในเงามืด
ตอนนี้เรืออับปาง
พวกเขาหายไปเเล้ว
พวกเขาจากไปเเล้ว

ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
ออกค้นหาทะลทองคำ
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย

ยกโทษให้ตัวเอง
ไม่ยกโทษให้ตัวเอง
ให้อภัยตัวเอง
ไม่ให้อภัยตัวเอง
ยกโทษให้ตัวเอง
ไม่ยกโทษให้ตัวเอง
ให้อภัยตัวเอง
ยกโทษให้ตัวเอง ทำไมฉันถึงยกโทษให้ตัวเองไม่ได้

ออกแล่นเรือไปในทะเล แต่กลับถูกดึงออกนอกเส้นทาง
เพราะความแวววาวของทรัพย์สมบัติทองคำ
เขารู้ได้ยังไงว่า แสงรุ่งอรุณใหม่นี้
จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล

ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในเมื่อฉันไม่มีที่ให้ไป
ออกค้นหาทะลทองคำ
ทำไมมันถึงได้หนาวเย็นขนาดนี้
ฉันจะหลงทางได้ยังไง
ในความทรงจำที่ฉันหวนคิดถึง
และฉันจะโทษคุณได้อย่างไร
เมื่อฉันเองยังยกโทษให้ตัวเองไม่ได้เลย