I’m so tired of being here
ฉันเหนื่อยเหลือเกินกับสิ่งที่เป็นอยู่
Suppressed by all my childish fears
ถูกกดทับด้วยความกลัวในตอนเป็นเด็ก
And if you have to leave
และหากว่าคุณต้องจากฉันไป
I wish that you would just leave
ฉันขอให้คุณจงไปซะเถอะ
‘Cause your presence still lingers here
เพราะตัวตนของคุณยังคงตามหลอกหลอนฉันอยู่
And it won’t leave me alone
และมันไม่ยอมจากฉันไปไหน

These wounds won’t seem to heal
รอยแผลนี้ดูเหมือนมันจะไม่หาย
This pain is just too real
ความเจ็บนี้มันสาหัสเกินไป
There’s just too much that time cannot erase
มันมากมายเสียจนเวลาไม่อาจลบเลือนได้

When you cried I’d wipe away all of your tears
ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
When you’d scream I’d fight away all of your fears
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
And I held your hand through all of these years
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
But you still have all of me
แต่คุณก็ยังได้ฉันไปหมดหัวใจ

You used to captivate me
คุณเคยทำให้ฉันหลงใหล
By your resonating light
ด้วยเสน่ห์ที่เปล่งประกายในตัวคุณ
Now I’m bound by the life you left behind
แต่ตอนนี้ฉันกลับจมอยู่กับชีวิตที่คุณทิ้งไว้
Your face it haunts
ใบหน้าคุณมันตามหลอกหลอน
My once pleasant dreams
ในความฝันที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นฝันอันแสนสุข
Your voice it chased away
เสียงของคุณมันคอยตามรังควาน
All the sanity in me
คอยรบกวนจิตใจฉัน

These wounds won’t seem to heal
รอยแผลนี้ดูเหมือนมันจะไม่หาย
This pain is just too real
ความเจ็บนี้มันสาหัสเกินไป
There’s just too much that time cannot erase
มันมากมายเสียจนเวลาไม่อาจลบเลือนได้

When you cried I’d wipe away all of your tears
ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
When you’d scream I’d fight away all of your fears
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
And I held your hand through all of these years
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
But you still have all of me
แต่ฉันก็ยังมีคุณอยู่เต็มหัวใจ

I’ve tried so hard to tell myself that you’re gone
ฉันพยายามบอกตัวเองมาตลอดว่าคุณจากไปเเล้ว
But though you’re still with me
แต่ถึงแม้ว่าคุณจะยังอยู่กับฉัน
I’ve been alone all along
ฉันก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอด

When you cried I’d wipe away all of your tears
ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
When you’d scream I’d fight away all of your fears
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
And I held your hand through all of these years
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
But you still have all of me
แต่ฉันก็ยังมีคุณอยู่เต็มหัวใจ (แม้ว่าในใจคุณจะไม่มีฉันอยู่เลยก็ตาม)

I’m so tired of being here
Suppressed by all my childish fears
And if you have to leave
I wish that you would just leave
‘Cause your presence still lingers here
And it won’t leave me alone

These wounds won’t seem to heal
This pain is just too real
There’s just too much that time cannot erase

When you cried I’d wipe away all of your tears
When you’d scream I’d fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

You used to captivate me
By your resonating light
Now I’m bound by the life you left behind
Your face it haunts
My once pleasant dreams
Your voice it chased away
All the sanity in me

These wounds won’t seem to heal
This pain is just too real
There’s just too much that time cannot erase

When you cried I’d wipe away all of your tears
When you’d scream I’d fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

I’ve tried so hard to tell myself that you’re gone
But though you’re still with me
I’ve been alone all along

When you cried I’d wipe away all of your tears
When you’d scream I’d fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

ฉันเหนื่อยเหลือเกินกับสิ่งที่เป็นอยู่
ถูกกดทับด้วยความกลัวในตอนเป็นเด็ก
และหากว่าคุณต้องจากฉันไป
ฉันขอให้คุณจงไปซะเถอะ
เพราะตัวตนของคุณยังคงตามหลอกหลอนฉันอยู่
และมันไม่ยอมจากฉันไปไหน

รอยแผลนี้ดูเหมือนมันจะไม่หาย
ความเจ็บนี้มันสาหัสเกินไป
มันมากมายเสียจนเวลาไม่อาจลบเลือนได้

ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แต่คุณก็ยังได้ฉันไปหมดหัวใจ

คุณเคยทำให้ฉันหลงใหล
ด้วยเสน่ห์ที่เปล่งประกายในตัวคุณ
แต่ตอนนี้ฉันกลับจมอยู่กับชีวิตที่คุณทิ้งไว้
ใบหน้าคุณมันตามหลอกหลอน
ในความฝันที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นฝันอันแสนสุข
เสียงของคุณมันคอยตามรังควาน
คอยรบกวนจิตใจฉัน

รอยแผลนี้ดูเหมือนมันจะไม่หาย
ความเจ็บนี้มันสาหัสเกินไป
มันมากมายเสียจนเวลาไม่อาจลบเลือนได้

ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แต่ฉันก็ยังมีคุณอยู่เต็มหัวใจ

ฉันพยายามบอกตัวเองมาตลอดว่าคุณจากไปเเล้ว
แต่ถึงแม้ว่าคุณจะยังอยู่กับฉัน
ฉันก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอด

ตอนคุณร้องไห้ ฉันคอยเช็ดน้ำตาให้กับคุณ
ตอนคุณหวาดกลัว ฉันคอยขับไล่ความกลัวให้กับคุณ
และคอยกุมมือคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แต่ฉันก็ยังมีคุณอยู่เต็มหัวใจ (แม้ว่าในใจคุณจะไม่มีฉันอยู่เลยก็ตาม)