Let’s pack our stuff now and run away
รีบเก็บข้าวของหนีไปกันเถอะ
We can’t be all we want in this small town
เมืองเล็กๆ แบบนี้เราคงไม่อาจทำตามความฝันได้
Our life was rough, so let’s make our days
มาพยายามกันหน่อย ชีวิตของเราไม่ได้โรยดอกกุหลาบ
What we want and I’ll give you my last name
พยายามให้ได้สิ่งที่เราต้องการ และเราจะได้แต่งงานกัน

We’ll take our chances
เราจะลองเสี่ยงดู
After all these letdowns
หลังจากที่เราเคยผิดหวังกันมา
Let’s keep our patience
อดทนไว้นะ
Until ourselves are found
จนกว่าเราจะค้นพบหนทางของตัวเอง
(Oh-oh-oh, oh)
(โอ…)

All we wanted
สิ่งเดียวที่เราต้องการ
Was a place to feel like home
คือที่ที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้าน
That’s why we parted
นี่แหละคือเหตุผลที่เราจาก
From our ways to heal our souls
ชีวิตเดิมๆ มาเพื่อหาทางรักษาจิตวิญญาณของเรา
I’m a small-town miserable man
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
That does what he can
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
I’m a small-town miserable man
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
That does what he can
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
I’m a miserable man
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช

It’s been some yеars now and we’re okay
ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว และเรามีความสุขดี
We havе some kids and built our dream house
เรามีลูกๆ และมีบ้านในฝันของเรา
We’re eating dinner, so we’re sayin’ grace
เราสวดมนต์ขอบคุณสำหรับอาหาร เรากำลังทานข้าวเย็นด้วยกัน
Without the light, we wouldn’t find our way
ถ้าไม่มีพระองค์คอยชี้นำ เราก็คงหาทางของเราเองไม่เจอ

How are we standin’
เราฟันฝ่า
From misery to this now?
กับความยากลำบากมาจนถึงวันนี้ได้ยังไง
‘Cause we’ve been stranded
เพราะพวกเราอดทนอดกลั้น
To screamin’ this out loud
ไม่บ่น ไม่โวยวายออกมา

All we wanted
สิ่งเดียวที่เราต้องการ
Was a place to feel like home
คือที่ที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้าน
That’s why we parted
นี่แหละคือเหตุผลที่เราจาก
From our ways to heal our souls
ชีวิตเดิมๆ มาเพื่อหาทางรักษาจิตวิญญาณของเรา
I’m a small-town miserable man
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
That does what he can
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
I’m a small-town miserable man
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
That does what he can
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
Mm-mm, I’m a miserable man
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช

(I’m a miserable man)
(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
(I’m a miserable man)
(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
(I’m a miserable man)
(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
I’m a miserable man
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช

Let’s pack our stuff now and run away
We can’t be all we want in this small town
Our life was rough, so let’s make our days
What we want and I’ll give you my last name

We’ll take our chances
After all these letdowns
Let’s keep our patience
Until ourselves are found
(Oh-oh-oh, oh)

All we wanted
Was a place to feel like home
That’s why we parted
From our ways to heal our souls
I’m a small-town miserable man
That does what he can
I’m a small-town miserable man
That does what he can
I’m a miserable man

It’s been some yеars now and we’re okay
We havе some kids and built our dream house
We’re eating dinner, so we’re sayin’ grace
Without the light, we wouldn’t find our way

How are we standin’
From misery to this now?
‘Cause we’ve been stranded
To screamin’ this out loud

All we wanted
Was a place to feel like home
That’s why we parted
From our ways to heal our souls
I’m a small-town miserable man
That does what he can
I’m a small-town miserable man
That does what he can
Mm-mm, I’m a miserable man

(I’m a miserable man)
(I’m a miserable man)
(I’m a miserable man)
I’m a miserable man

รีบเก็บข้าวของหนีไปกันเถอะ
เมืองเล็กๆ แบบนี้เราคงไม่อาจทำตามความฝันได้
มาพยายามกันหน่อย ชีวิตของเราไม่ได้โรยดอกกุหลาบ
พยายามให้ได้สิ่งที่เราต้องการ และเราจะได้แต่งงานกัน

เราจะลองเสี่ยงดู
หลังจากที่เราเคยผิดหวังกันมา
อดทนไว้นะ
จนกว่าเราจะค้นพบหนทางของตัวเอง
(โอ…)

สิ่งเดียวที่เราต้องการ
คือที่ที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้าน
นี่แหละคือเหตุผลที่เราจาก
ชีวิตเดิมๆ มาเพื่อหาทางรักษาจิตวิญญาณของเรา
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช

ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว และเรามีความสุขดี
เรามีลูกๆ และมีบ้านในฝันของเรา
เราสวดมนต์ขอบคุณสำหรับอาหาร เรากำลังทานข้าวเย็นด้วยกัน
ถ้าไม่มีพระองค์คอยชี้นำ เราก็คงหาทางของเราเองไม่เจอ

เราฟันฝ่า
กับความยากลำบากมาจนถึงวันนี้ได้ยังไง
เพราะพวกเราอดทนอดกลั้น
ไม่บ่น ไม่โวยวายออกมา

สิ่งเดียวที่เราต้องการ
คือที่ที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับอยู่บ้าน
นี่แหละคือเหตุผลที่เราจาก
ชีวิตเดิมๆ มาเพื่อหาทางรักษาจิตวิญญาณของเรา
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
ฉันเป็นเพียงคนน่าเวทนาในเมืองเล็กๆ
ที่ทำแค่ในสิ่งที่เขาทำได้
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช

(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
(ฉันเป็นคนที่น่าเวทนา)
ฉันเป็นคนที่น่าสังเวช