LYRIC
Eng - Thai
Just a scar somewhere down inside of me
แค่รอยแผลรอยหนึ่งที่ฝังอยู่ในใจฉัน
Something I can not repair
รอยแผลที่ฉันไม่อาจรักษาได้
Even though it will always be
แม้ว่ามันจะฝังอยู่ในใจฉันตลอดมา
I pretend it isn’t there (This is how I feel)
แต่ฉันเองกลับหลอกตัวเองว่ามันไม่เคยมี (นี่แหละคือสิ่งที่ฉันรู้สึก)
I’m trapped in yesterday (Just a memory)
ฉันจมอยู่กับอดีต (แค่ความทรงจำ)
Where the pain is all I know (This is all I know)
สิ่งเดียวที่ฉันรู้จักคือความเจ็บปวด (นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันรู้จัก)
And I’ll never break away (Can’t break free)
และฉันจะไม่มีวันหลุดพ้นจากความเจ็บนี้ไปได้เลย (ไม่อาจหลุดพ้น)
‘Cause when I’m alone
เพราะเมื่อตอนที่ฉันอ้างว้างไม่มีใคร
I’m lost in these memories
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
Living behind my own illusion
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
Lost all my dignity
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
Living inside my own confusion
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
But I’m tired, I will always be afraid
แต่ฉันเหนื่อย ฉันมักจะกลัว-
Of the damage I’ve received
กับผลที่ตามมาจากสิ่งที่ฉันเผชิญ
Broken promises they made
กับคำสัญญาที่พวกเขารักษาไว้ไม่ได้
And how blindly I believed (This is all I know)
และฉันก็เชื่อคำพูดเหล่านั้นแบบไม่ลืมหูลืมตาได้ยังไง (นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันรู้จัก)
I will never break away (Can’t break free)
ฉันจะไม่มีวันหลุดพ้นจากความเจ็บนี้ไปได้เลย (ไม่อาจหลุดพ้น)
‘Cause when I’m alone
เพราะเมื่อตอนที่ฉันโดดเดี่ยวไม่มีใคร
I’m lost in these memories
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
Living behind my own illusion
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
Lost all my dignity
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
Living inside my own confusion
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
I try to keep this pain inside
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไว้ข้างใน
But I will never be alright
แต่ฉันคงไม่มีวันสบายใจ
I try to keep this pain inside
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไว้ในใจ
But I will never be alright
แต่ฉันคงไม่มีวันสุขใจ
I try to keep this pain inside (I’m lost)
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไม่ให้ใครรู้ (ฉันหลงทาง)
But I will never be alright
แต่ฉันคงไม่มีวันมีความสุข
I try to keep this pain inside (I’m lost)
ฉันพยายามปิดบังความเจ็บปวดไว้ข้างใน (ฉันมืดมนสับสน)
But I will never be alright
แต่ฉันคงไม่มีวันลืมความเจ็บปวดนั้นไป
I’m lost in these memories
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
Living behind my own illusion
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
Lost all my dignity
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
Living inside my own confusion
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
Eng
Just a scar somewhere down inside of me
Something I can not repair
Even though it will always be
I pretend it isn’t there (This is how I feel)
I’m trapped in yesterday (Just a memory)
Where the pain is all I know (This is all I know)
And I’ll never break away (Can’t break free)
‘Cause when I’m alone
I’m lost in these memories
Living behind my own illusion
Lost all my dignity
Living inside my own confusion
But I’m tired, I will always be afraid
Of the damage I’ve received
Broken promises they made
And how blindly I believed (This is all I know)
I will never break away (Can’t break free)
‘Cause when I’m alone
I’m lost in these memories
Living behind my own illusion
Lost all my dignity
Living inside my own confusion
I try to keep this pain inside
But I will never be alright
I try to keep this pain inside
But I will never be alright
I try to keep this pain inside (I’m lost)
But I will never be alright
I try to keep this pain inside (I’m lost)
But I will never be alright
I’m lost in these memories
Living behind my own illusion
Lost all my dignity
Living inside my own confusion
Thai
แค่รอยแผลรอยหนึ่งที่ฝังอยู่ในใจฉัน
รอยแผลที่ฉันไม่อาจรักษาได้
แม้ว่ามันจะฝังอยู่ในใจฉันตลอดมา
แต่ฉันเองกลับหลอกตัวเองว่ามันไม่เคยมี (นี่แหละคือสิ่งที่ฉันรู้สึก)
ฉันจมอยู่กับอดีต (แค่ความทรงจำ)
สิ่งเดียวที่ฉันรู้จักคือความเจ็บปวด (นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันรู้จัก)
และฉันจะไม่มีวันหลุดพ้นจากความเจ็บนี้ไปได้เลย (ไม่อาจหลุดพ้น)
เพราะเมื่อตอนที่ฉันอ้างว้างไม่มีใคร
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
แต่ฉันเหนื่อย ฉันมักจะกลัว-
กับผลที่ตามมาจากสิ่งที่ฉันเผชิญ
กับคำสัญญาที่พวกเขารักษาไว้ไม่ได้
และฉันก็เชื่อคำพูดเหล่านั้นแบบไม่ลืมหูลืมตาได้ยังไง (นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันรู้จัก)
ฉันจะไม่มีวันหลุดพ้นจากความเจ็บนี้ไปได้เลย (ไม่อาจหลุดพ้น)
เพราะเมื่อตอนที่ฉันโดดเดี่ยวไม่มีใคร
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไว้ข้างใน
แต่ฉันคงไม่มีวันสบายใจ
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไว้ในใจ
แต่ฉันคงไม่มีวันสุขใจ
ฉันพยายามซ่อนความเจ็บปวดไม่ให้ใครรู้ (ฉันหลงทาง)
แต่ฉันคงไม่มีวันมีความสุข
ฉันพยายามปิดบังความเจ็บปวดไว้ข้างใน (ฉันมืดมนสับสน)
แต่ฉันคงไม่มีวันลืมความเจ็บปวดนั้นไป
ฉันติดอยู่ในวังวงของความทรงจำเหล่านี้
ใช้ชีวิตอยู่กับภาพมายาที่ตัวเองมโนขึ้นมา
สูญสิ้นทุกคุณค่าในตัวเองที่เคยมี
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของตัวเอง
Comments are off this post