We passed upon the stairs
เราเดินสวนกันที่บันได
We spoke of was and when
เราคุยกันเรื่องอดีตเมื่อครั้งไหนๆ
Although I wasn’t there
แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ที่นั่น
He said I was his friend
แต่เขายังบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน
Which came as a surprise
ด้วยความแปลกใจ
I spoke into his eyes
ฉันจ้องตาเขาและพูดออกไปว่า
I thought you died alone
ฉันคิดว่าคุณตายไปอย่างโดดเดี่ยว
A long long time ago
เมื่อนานแสนนานมาเเล้ว

Oh no, not me
โอ้ ไม่นะ ไม่ใช่ฉัน
We never lost control
เราไม่เคยสูญเสียตัวตน
You’re face to face
คุณกำลังเผชิญหน้า
With the man who sold the world
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป (ในที่นี้น่าจะหมายถึงผู้ชายลวงโลก)

I laughed and shook his hand
ฉันหัวเราะและจับมือเขาไว้
And made my way back home
และเดินทางกลับบ้าน
I searched for foreign land
ฉันออกตามหาดินแดนใหม่ๆ
For years and years I roamed
ปีเเลวปีเล่าที่ฉันเดินทางไปมา
I gazed a gazely stare
ฉันเฝ้ามองอย่างใจจดใจจ่อ
We walked a million hills
เราเดินทางผ่านเนินเขานับล้านลูก
I must have died alone
ฉันต้องตายอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
A long, long time ago
เมื่อนานแสนนานมาเเล้ว

Who knows? Not me
ใครจะรู้ ไม่ใช่ฉัน
I never lost control
ฉันไม่เคยสูญเสียตัวตน
You’re face to face
คุณกำลังเผชิญหน้า
With the man who sold the world
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป

Who knows? Not me
ใครจะรู้ ไม่ใช่ฉัน
We never lost control
เราไม่เคยสูญเสียตัวตน
You’re face to face
คุณกำลังเผชิญหน้า
With the man who sold the world
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป

We passed upon the stairs
We spoke of was and when
Although I wasn’t there
He said I was his friend
Which came as a surprise
I spoke into his eyes
I thought you died alone
A long long time ago

Oh no, not me
We never lost control
You’re face to face
With the man who sold the world

I laughed and shook his hand
And made my way back home
I searched for foreign land
For years and years I roamed
I gazed a gazely stare
We walked a million hills
I must have died alone
A long, long time ago

Who knows? Not me
I never lost control
You’re face to face
With the man who sold the world

Who knows? Not me
We never lost control
You’re face to face
With the man who sold the world

เราเดินสวนกันที่บันได
เราคุยกันเรื่องอดีตเมื่อครั้งไหนๆ
แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ที่นั่น
แต่เขายังบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน
ด้วยความแปลกใจ
ฉันจ้องตาเขาและพูดออกไปว่า
ฉันคิดว่าคุณตายไปอย่างโดดเดี่ยว
เมื่อนานแสนนานมาเเล้ว

โอ้ ไม่นะ ไม่ใช่ฉัน
เราไม่เคยสูญเสียตัวตน
คุณกำลังเผชิญหน้า
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป (ในที่นี้น่าจะหมายถึงผู้ชายลวงโลก)

ฉันหัวเราะและจับมือเขาไว้
และเดินทางกลับบ้าน
ฉันออกตามหาดินแดนใหม่ๆ
ปีเเลวปีเล่าที่ฉันเดินทางไปมา
ฉันเฝ้ามองอย่างใจจดใจจ่อ
เราเดินทางผ่านเนินเขานับล้านลูก
ฉันต้องตายอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
เมื่อนานแสนนานมาเเล้ว

ใครจะรู้ ไม่ใช่ฉัน
ฉันไม่เคยสูญเสียตัวตน
คุณกำลังเผชิญหน้า
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป

ใครจะรู้ ไม่ใช่ฉัน
เราไม่เคยสูญเสียตัวตน
คุณกำลังเผชิญหน้า
อยู่กับชายที่ขายโลกทั้งใบทิ้งไป