When train wheels screech
เมื่อล้อรถไฟส่งเสียงวี๊ดร้อง
And plumes of smoke arise
และมีควันพวยพุ่งขึ้นมา
And snowflakes breach
เกล็ดหิมะเเตกกระจาย
The cold and empty skies
ท้องฟ้าอันหนาวเน็บเเละว่างเปล่า

Read to me of wanderers and whims
อ่านให้ฉันฟัง เรื่องราวของชายเพนจรและความมุ่งมั่น
Of a man who traveled over mountains grim
ของผู้ที่เดินทางข้ามภูเขาที่น่าสะพรึงกลัว
Of the voices calling him
จากเสียงเพรียกหาของมัน

When billows break
เมื่อเราพังทลาย
With revelry on stone
ด้วยความสนุกสนานรื่นเริงบนพื้นแผ่นหิน
When treetops quake
เมื่อยอดไม้สั่นไหว
And the ground beneath us groans
เเละผืนแผ่นดินข้างใต้เราก็คร่ำครวญ

Sing to me of wars waged in the night
ร้องเพลงให้ฉันฟัง เรื่องราวสงครามในค่ำคืน
Of courage true when all hope waned with the light
แห่งความกล้าหาญที่แท้จริง เมื่อความหวังทั้งหมดจางหายไปด้วยเเสง
Of a fallen hero’s plight
แห่งชะตากรรมของวีรบุรุษที่ล่วงลับไป

Ooh ooh ooooooh [x8]
อู้ว…

When voices cease
เมื่อเสียงหยุดลง
And silence holds its ground
และความเงียบเข้าครอบงำ
When tea leaves steep
ขณะที่ใบชาถูกเเช่
And passing thoughts are bound
และความคิดตื้นๆ ถูกผูกมัดไว้

Sit with me in the warmth of our home
อยู่กับฉันในบ้านที่แสนอบอุ่นของเรา
Grateful, God did not will for us to roam
ขอบพระคุณพระเจ้าที่ไม่ประสงค์ให้เราระหกระเหเร่ร่อน
Nor to live our days alone
หรือใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง

When train wheels screech
And plumes of smoke arise
And snowflakes breach
The cold and empty skies

Read to me of wanderers and whims
Of a man who traveled over mountains grim
Of the voices calling him

When billows break
With revelry on stone
When treetops quake
And the ground beneath us groans

Sing to me of wars waged in the night
Of courage true when all hope waned with the light
Of a fallen hero’s plight

Ooh ooh ooooooh [x8]

When voices cease
And silence holds its ground
When tea leaves steep
And passing thoughts are bound

Sit with me in the warmth of our home
Grateful, God did not will for us to roam
Nor to live our days alone

เมื่อล้อรถไฟส่งเสียงวี๊ดร้อง
และมีควันพวยพุ่งขึ้นมา
เกล็ดหิมะเเตกกระจาย
ท้องฟ้าอันหนาวเน็บเเละว่างเปล่า

อ่านให้ฉันฟัง เรื่องราวของชายเพนจรและความมุ่งมั่น
ของผู้ที่เดินทางข้ามภูเขาที่น่าสะพรึงกลัว
จากเสียงเพรียกหาของมัน

เมื่อเราพังทลาย
ด้วยความสนุกสนานรื่นเริงบนพื้นแผ่นหิน
เมื่อยอดไม้สั่นไหว
เเละผืนแผ่นดินข้างใต้เราก็คร่ำครวญ

ร้องเพลงให้ฉันฟัง เรื่องราวสงครามในค่ำคืน
แห่งความกล้าหาญที่แท้จริง เมื่อความหวังทั้งหมดจางหายไปด้วยเเสง
แห่งชะตากรรมของวีรบุรุษที่ล่วงลับไป

อู้ว…

เมื่อเสียงหยุดลง
และความเงียบเข้าครอบงำ
ขณะที่ใบชาถูกเเช่
และความคิดตื้นๆ ถูกผูกมัดไว้

อยู่กับฉันในบ้านที่แสนอบอุ่นของเรา
ขอบพระคุณพระเจ้าที่ไม่ประสงค์ให้เราระหกระเหเร่ร่อน
หรือใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง